Genetyka jest tym, co sprawia, że jedna odmiana konopi jest zupełnie inna od drugiej. Genetyka konopi wpływa na zawartość THC (i innych kannabinoidów), profil terpenów, smak, wygląd, wydajność i wiele innych ważnych właściwości. Jedną z kluczowych właściwości jest wysoka jakość. To nie jest po prostu miara zawartości THC, ma na nią wpływ obecność innych kannabinoidów i terpeny. Genetyka konopi nigdy nie była tak różnorodna jak dzisiaj, ale jaka jest historia starej genetyki konopi i jak wpłynęła ona na dzisiejsze odmiany konopi?
Stara genetyka konopi. Amsterdam na przełomie lat 60. i 70
Przed pojawieniem się naszej nowoczesnej, wyrafinowanej i różnorodnej gamy odmian konopi, życie miłośnika konopi wyglądało zupełnie inaczej. W latach 60. i 70. rynek konopi indyjskich był w stadium embrionalnym w porównaniu z bogatym asortymentem nowoczesnych nasion konopi. Dziś mamy nasiona konopi samokwitnących i fotoperiodycznych. Mamy również feminizowane nasiona konopi bogate w CBD. Wkrótce mogą pojawić się odmiany bogate w inne kannabinoidy, takie jak THCV, CBDV i inne. Ale we wczesnych latach 60. sytuacja wyglądała zupełnie inaczej.
Konopie indyjskie we wczesnej Europie
Amsterdam był europejskim centrum marihuany, odkąd pierwsi kupcy zaczęli przywozić ją z egzotycznych tropikalnych miejsc. Amsterdam był głównym portem od wieków, a marihuana byłaby dzielona między żeglarzy. Władze holenderskie były świadome i potępiały marihuanę. Marihuana została zakazana w holenderskiej Indonezji w 1927 r., A także w holenderskim Surinamie w tym samym czasie. W 1953 roku marihuana została uznana za przestępstwo w Holandii. Konopie są obecne w Europie od dawna, ale jak na ironię, dopiero po globalnym zakazie w drugiej połowie XX wieku zaczęto je stosować na szeroką skalę. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ruch hippisowski i liberalizacja społeczeństwa zapoczątkowały powszechne używanie konopi indyjskich we współczesnej Europie. Obecnie, pomimo kilkudziesięciu lat rozpadającego się prohibicji, używanie konopi indyjskich nigdy nie było tak powszechne.
Wczesna europejska genetyka konopi
Amsterdam był jednym z pierwszych ośrodków zażywania konopi dzięki licznym statkom, które przepływały przez to stare europejskie miasto portowe. Amsterdam zachował swoją pozycję w centrum europejskiego świata konopi indyjskich od połowy do końca XX wieku. Dziś Barcelona również walczy o tytuł europejskiej stolicy konopi. Chociaż nielegalne, posiadanie osobistych ilości marihuany było tolerowane przez słynny system kawiarni w Amsterdamie. Statki wpływające do portu w Amsterdamie nadal przywoziły większość marihuany, która dostarczała wczesnych użytkowników, a także ewentualne kawiarnie. Statki te przybyły ze wszystkich zakątków świata, często z ukrytymi na pokładzie konopiami. Genetyka konopi przybyła z Afryki (częstym źródłem jest Nigeria), Filipin, Indii, Tajlandii, Ameryki Południowej i Środkowej oraz czasami Ameryki Północnej. Hasz był często importowany z Afryki Północnej i obszarów takich jak Afganistan, Nepal i Bliski Wschód. Te przesyłki pąków konopi często zawierały nasiona konopi. Dla pierwszych holenderskich hodowców konopi w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych był to złoty wiek. Nasiona marihuany ze wszystkich zakątków świata były wygodnie dostarczane prosto do Amsterdamu. Pionierzy niektórych z najwcześniejszych firm nasiennych, w tym Dutch Passion, wykorzystali tę genetykę do swoich pierwszych eksperymentów z hodowlą konopi.
Rośliny konopi w Amsterdamie
Wczesna genetyka konopi północnoamerykańskich
Dokładny sposób, w jaki konopie indyjskie pojawiły się po raz pierwszy w Ameryce Północnej, jest niepewny i zaciekle dyskutowany. Niektórzy uważają, że przybył przez Amerykę Południową, prawdopodobnie z Brazylii lub Chile. Inni uważają, że był to gatunek rodzimy. Konopie z pewnością były uprawiane ekstensywnie wraz ze wzrostem populacji. Niektórzy uważają, że marihuana przybyła do USA z Meksyku. Ale niezależnie od tego, jak pojawiły się konopie, szybko stały się bardzo popularne. Podobnie jak w Holandii, prawa zostały stworzone, aby stłumić zainteresowanie i uniemożliwić korzystanie z konopi. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych kultury Beatników i Hippisów zaczęły wykorzystywać i popularyzować rekreacyjną przyjemność z konopi. Zachodnie wybrzeże, z łagodnym, przyjaznym dla konopi klimatem, stało się jednym z głównych ośrodków uprawy.
Skunk # 1 i wczesna hodowla konopi w USA
Oryginalny Skunk # 1 był jedną z pierwszych kultowych „nowoczesnych” odmian. Uważa się, że został wyhodowany po raz pierwszy przez Sacred Seed Company, grupę hodowców konopi z Kalifornii w USA. Wśród nich był David Watson, lepiej znany jako Sam The Skunkman, który był jednym z pierwszych pionierów hodowli. Uważa się, że genetyka zastosowana w Skunk obejmuje Afghani, Acapulco Gold i Colombian Gold. Skunks był jednym z fundamentów genetycznych wielu współczesnych odmian konopi. Ma reputację łatwego w uprawie w każdych warunkach uprawy z silnym i hobfite zbiory. Super Sativa Seed Club był jedną z pierwszych holenderskich firm nasiennych i wykorzystał swoje powiązania z Sam the Skunkman i Neville Schoenmaker, aby pozyskać swoje pierwsze odmiany. Skunk # 1 i Haze to dwie z kluczowych zastosowanych odmian. Karel, założyciel Super Sativa Seed Club, użył nasion Neville'a do założenia klubu Super Sativa Seed w latach 80-tych. Dziś Super Sativa Seed Club to wspólna współpraca z Dutch Passion. Nasiona są nadal produkowane przez ten sam zespół oryginalnych hodowców Super Sativa Club.
Mgła. Czysta genetyka sativa z dłuższymi czasami kwitnienia
Inną ważną wczesną odmianą konopi z wczesnych lat hodowli konopi jest Haze. Uważa się, że jest to wynikiem selektywnie hodowanych i hybrydyzowanych odmian sativy w Santa Cruz w Kalifornii w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Łagodne kalifornijskie jesienie okazały się idealne dla dłużej kwitnących odmian sativy. Haj po dobrej Haze jest wysoce psychoaktywny z „szybującym” euforycznym uniesieniem. Jest to kolejna z wczesnych linii genetycznych konopi, a wielu hodowców eksperymentowało z odmianami sativy z Meksyku, Kolumbii, Indii i krajów azjatyckich, takich jak Tajlandia. Haze może dojrzewać dłużej niż wiele innych odmian, ale jakość jest doskonała. Większość współczesnych hodowli Haze skupia się na próbie utrzymania jakości Haze, ale skraca długie czasy kwitnienia, które mogą sięgać nawet 16 tygodni w przypadku niektórych rodzajów zamglenia.
Jedna z najsłynniejszych starych odmian konopi, Northern Lights, to odmiana indica, która prawdopodobnie wywodzi się z afgańskich i tajskich odmian Landrace. Pochodzenie jest niepewne, a wielu uważa, że stan Waszyngton (USA) i holenderscy hodowcy odegrali ważną rolę w rozwoju tej genetyki. Istnieje kilka wersji Northern Lights i jest to kolejna wczesna odmiana konopi, która znalazła zastosowanie w wielu nowoczesnych hybrydach i krzyżówkach.
To kolejna stara odmiana konopi, której korzenie sięgają lat 70-tych i są zaangażowane przez DJ Short. Dutch Passion był zaangażowany w sprowadzenie tej odmiany do Europy. Jest to odmiana z przewagą Indica z pewną genetyką sativy Thai. Owocowo-jagodowy smak łączy się z mocnym hajem THC. Jagoda pozostaje dziś popularną odmianą i ponownie została wykorzystana w niezliczonych współczesnych krzyżach.
Stara genetyka marihuany niesie ze sobą wielkie poczucie nostalgii. Były podstawą wielu nowoczesnych odmian konopi i słusznie cieszą się dużym uznaniem. Współcześni hodowcy wzięli starą genetykę konopi i wykorzystali ją do stworzenia doskonałych nowych odmian. Przyszłe prace będą obejmować dalsze udoskonalanie właściwości konopi, zwłaszcza na rynek medyczny. Będzie to wymagało selektywnej hodowli w celu uzyskania odmian bogatych w niektóre „drugorzędne” kannabinoidy. Ponieważ medyczna marihuana staje się przemysłem wartym miliardy dolarów, rola genetyki konopi stanie się ważniejsza niż kiedykolwiek.
